“ทุกคนที่ตัดสินใจแต่งงาน ไม่มีใครอยากให้ชีวิตแต่งงานต้องจบที่การหย่าร้าง”
ทุกคนใฝ่ฝันจะมีชีวิตแต่งงานที่สมบูรณ์ แต่หลายครั้งชีวิตคู่ก็ต้องจบลง แต่นั่นก็ไม่ได้หมายถึงความสุขของชีวิตจะต้องจบลงไปด้วย หลายคนมีลูกที่เกิดจากความรัก แต่เมื่อมีความจำเป็นทำให้เราต้องเป็นพ่อแม่เลี้ยงเดี่ยว หลายคนคงมีคำถามว่าแล้วเราจะผ่านมันไปอย่างไร
<<ฝึกวิธีคิด>>
1.บอกตัวเอง เสมอว่า “ถึงแม้นี่จะเป็นสิ่งที่เราไม่อยากให้เกิดขึ้นแต่ต้องนับเป็นเรื่องดีที่เกิดขึ้น” พ่อแม่ที่ไม่มีความสัมพันธ์อันดี ไม่มีความรักให้กัน ทะเลาะเบาะแว้ง ไม่มีความสุขเวลาอยู่ด้วยกัน มีผลกระทบทางลบต่อพัฒนาการทางจิตใจของลูก บางครั้งการหย่าร้างนำมาซึ่งความสุขที่มากขึ้นในชีวิตของทุกคน
2.คำว่าครอบครัวที่ดี ไม่ใช่ครอบครัวที่มีพร้อมหน้า พ่อแม่ลูก แต่เป็นครอบครัวที่เด็กอยู่แล้วอบอุ่น มีความสุข จะเป็นพ่อคนเดียว แม่คนเดียว ก็เป็นครอบครัวที่มีความสุขได้
3.ไม่โทษใคร ไม่โทษตัวเอง มองว่านี่เป็นเรื่องธรรมดาที่เกิดขึ้นได้ และเราจะผ่านมันไปได้
4.ให้อภัยตัวเอง ให้อภัยคู่ (ถ้าเป็นไปได้) มองสิ่งที่เกิดขึ้นด้วยความเข้าใจในธรรมชาติของคนแต่ละคน เรียนรู้จากสิ่งที่เกิดขึ้น ปลดปล่อยความเจ็บปวดของเรา “ด้วยการให้อภัย”
5.บอกว่าเราไม่โดดเดี่ยว มองหาตัวอย่างพ่อแม่เลี้ยงเดี่ยวในชีวิต มองหาต้นแบบที่ประสบความสำเร็จ
6.มองว่าเรื่องที่เกิดขึ้นมีเรื่องดี ๆ ซ่อนอยู่มากมาย
<<วิธีปฏิบัติ>>
1.ดูแลตัวเองก่อน หาวิธีคิด วิธีปรับอารมณ์ที่ทำให้เรารู้สึกดีขึ้น พ่อแม่ที่ไม่มีความสุข ยากที่ลูกจะมีความสุข หลังการหย่าร้าง หลายคนอาจพบปัญหา ซึมเศร้า วิตกกังวล พบจิตแพทย์ในกรณีที่คิดว่าไม่มีความสุขจนไม่สามารถใช้ชีวิตอย่างเป็นปกติได้
2.บอกลูกตรงไปตรงมา ว่าเกิดอะไรขึ้น ไม่ปกปิด แต่ไม่ต้องพูดให้ใครเสียหาย ไม่พูดถึงคนอื่นไม่ดี ไม่พูดอะไรที่ทำให้ลูกต้องรู้สึกผิด
3.บอกสิ่งที่เป็นจริง “พ่อกับแม่เคยรักกัน แต่ทุกวันนี้ความรู้สึกเราทั้งคู่เปลี่ยนไป จนอยู่ด้วยกันแล้วไม่มีความสุข ซึ่งนั่นไม่ได้เกิดขึ้นจากลูก” “พ่อกับแม่ยังคงเป็นพ่อแม่และรักลูกเหมือนเดิม
4.ไม่พูดเรื่องไม่ดีของอีกฝ่ายให้ลูกฟัง
5.ปรึกษาลูกถึงแผนชีวิต อย่างตรงไปตรงมา จะต้องอยู่กับใคร จะได้เจอพ่อแม่วันไหน โรงเรียนเปลี่ยนมั้ย จะมีอะไรที่เปลี่ยนแปลงไปในชีวิต
6.ให้ลูกระบายความรู้สึก ว่าคิดอะไร รู้สึกอย่างไร ต้องการอะไร แล้วรับฟังอย่างตั้งใจ รับฟังลูกให้มาก ๆ มากกว่าที่จะคิดว่าจะพูดอะไรให้ลูกฟัง ตอบคำถามที่ลูกอยากรู้แบบตรงไปตรงมา
7.หลีกเลี่ยงประโยค “แม่จะไม่มีใครใหม่ เพราะแม่รักลูก” อย่าสร้างความคาดหวังที่ไม่เหมาะสม เพราะชีวิตเราเริ่มต้นใหม่ได้ไม่ใช่ความผิด
8.ในกรณีจะมีคู่ใหม่ ควรให้ลูกรับรู้ ทำทีท่าปรึกษา (ถ้าลูกโตแล้ว) ตั้งแต่เริ่มคบกัน พามาให้ลูกรู้จักก่อน ถามความคิด ความเห็นของลูก
9.ทำให้ลูกมั่นใจว่าลูกจะเป็นที่รักของพ่อแม่เสมอ
10.ไม่ชดเชยด้วยสิ่งของ หรือการตามใจเพราะคิดว่าลูกขาด “เลี้ยงลูกให้เป็นปกติ”
11.ออกกำลังกาย ท่องเที่ยว ทำกิจกรรมที่ชอบ ดูแลตัวเองให้มีความสุข การมีความสุขของพ่อแม่มีผลต่อความสุขของลูกเสมอ
การเป็นพ่อแม่เลี้ยงเดี่ยว แม้เป็นสิ่งที่ไม่มีใครอยากให้เกิดขึ้น แต่หลายครั้งเมื่อเราเข้มแข็งและผ่านมันไปได้ เราจะภาคภูมิใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น และขอบคุณความเข้มแข็งทางใจที่ทำให้เราได้เติบโตขึ้น
…”เป็นกำลังใจให้พ่อแม่เลี้ยงเดี่ยวทุกคนนะคะ”…
.
ขอบคุณที่มาข้อมูลจาก
ผศ.พญ.จิราภรณ์ อรุณากูร
กุมารแพทย์เวชศาสตร์วัยรุ่น
เจ้าของแฟนเพจ เลี้ยงลูกนอกบ้าน
